Doğrusunu söylemem gerekirse,bu sene tüm branşlar içerisinde beni en çok üzen maç oldu Olin Edirne maçı. Arka arkaya çıkacağımız iki deplasman öncesi,mağlubiyet alacağımıza çok fazla ihtimal vermiyordum. Takımın rehavate girmesinden korkuyordum,bir yerde kaybedeceğimizi de biliyordum;ama bu maç Olin maçı olmamalıydı.
Galatasaray Cafe Crown'da Oktay Hoca,Sertaç ve Göksenin'e şans verdi bugün. Bu tercihleri görünce,maçı biraz hafife aldığını hissettim. Nitekim Ermal Kurtoğlu'da faul problemine girince,zor anlar başladı Galatasaray Cafe Crown için.
Galatasaray Cafe Crown'ın en önemli özelliği sergilemiş olduğu olağanüstü savunmaydı. Bugün bu savunmanın dozajı biraz azdı. Kafalarında Olin maçını rahat geçeriz düşüncesi varolduğundan kaynaklanıyordu bu birazda( Öyle ki,biz bench arkasındaydık maçta, bir iki sıra arkamızdan birisi,''bu maçı 20 sayı farkla kazanın beyler'' tarzında bir söylemde bulundu. Taraftarın beklentisinin arttığını gösteriyordu bu ve hoş bir şey değildi). Savunma sertliği bu kadar düşükken,hücumda da üretken olamayınca;2.yarıda çok zor anlar yaşadı Galatasaray Cafe Crown. Özellikle 3.çeyrekte skor bakımından çok kısırdık. Sadece 10 sayı bulabildik ve tam tamına 27 sayı yedik.(Bunda Shipp'in sakatlanıp,ikinci yarıda oynamaması da etkiliydi).
Her ne kadar Tutku ve Shumpert ile oyunda kalmaya çalışsak da;takım Olin Edirne'nin etkili hücumlarına yanıt veremedik ve sahadan boynu bükük ayrıldık. Bu mağlubiyet,Galatasaray Cafe Crown'ın bu sezonki ilk iç saha mağlubiyeti oldu.
Salonda atmosfer müthişti. Seyirci takıma inanmıştı. Maçtan sonra söylenen ''yenilsen de yensen de'' hakikaten çok içtendi. Umuyorum taraftarlar bu mağlubiyetten ötürü takıma küsüp,maçlara gelmemezlik etmez. Unutulmamalı ki,Galatasaray Cafe Crown bu sene yeni bir yapılanmaya gitti,yeni oluşturulan bir ekibin ilk senede buralarda olması büyük bir başarı. Taraftarın bunu da göz önünde bulundurup,desteğini esirgememesi lazım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder